امام علی (ع) می فرمایند:
اَلحَقُّ طَریقُ الجَنَّةِ وَ الباطِلُ طَریقُ النّارِ وَ عَلى كُلِّ طَریقٍ داع
حق، راه بهشت است و باطل، راه جهنم و بر سر هر راهى دعوت کنندهاى است
نهج السعادة، ج 3، ص 291
یا رب دل مرده ی مرا احیا کن / بر روی گدای نیمه شب در وا کن
سوگند به قطره قطره ی خون علی(ع) / پرونده ی اعمال مرا امضا کن .
شهادت شفیع شیعیان و مولای متقیان، علی علیه السلام تسلیت باد
تقدیم به عاشقــان سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع)
گام های محرم ناگزیر از رسیدن به سر منزل تاسوعا و عاشورای حسینی است. محرمی که با نام حسین(ع) پیوند خورده و هر یک از ایامش فکرها و دل ها را متوجه روزی می کند که بزرگ ترین مصائب دنیا را بهمراه دارد و با تاملی در چگونگی حوادثی که آنزمان در کربلا اتفاق افتاد اشک غم را در سوگ برترین انسان های عالم جاری می کند ...
مروری بر صفحات تاریخ نشان میدهد جنایت و كشتارهای فجیع انسانی در طول تاریخ كم نبودهاند. جنایاتی كه بیان آنها مو را بر تن انسان سیخ میكند. از جنایت مغول ها در نقاط مختلف خصوصاً خراسان گرفته تا كشتار سرخپوستان آمریكا توسط مهاجران اروپایی و از تلفات جنگهای جهانی و حمله اتمی به هیروشیما گرفته تا كشتار در عراق و افغانستان توسط مهاجمانی که حقوق انسانها را نقص کردند. اما بسیاری از آنها در لابهلای تاریخ دفن شدهاند و آنهایی هم كه گاه بیان میشوند یا برای زنده نگهداشتنشان یادبودی ساخته شده، هیچكدام جریانساز و تحولآفرین نیستند. حتی كشتارهای گسترده در همین زمانهای نزدیك خیلی سریع به فراموشی سپرده شده است.
اما دهه ی محرم 61 هجری و تاسوعا و عاشورای خونین آن سال هرگز از یادها نمی رود و هنوز هم که هنوز است مسلما بسیاری از شما عزیزان در هر شهر و محله ای كه در آن زندگی میكنید هیات و دستهای دارید و در ایام محرم خصوصا در تاسوعا و عاشورا برای گریستن بر مظلومیت آقا اباعبدالله و تدبر و تفكر در چیستی و چرایی حركتش راهی تكیه و حسینیه ای میشوید. مگر راز زنده ماندن رشادت های حضرت ابوالفضل(ع) در روز تاسوعا و همینطور قیام امام حسین(ع) در روز عاشورا كه یك نیمروز بیشتر بهطول نینجامید چیست؟ و چرا این حماسه پس از 14 قرن همچنان تحولآفرین و انسانساز است؟ این راز ابعاد مختلفی دارد كه گرچه در این مختصر نمی گنجد ولی در این نوشتار تنها به گوشه ای از آنها اشاره می کنیم ...
بسم الله الرحمن الرحیم
شهادت آقا و مولایمان امام صادق علیه السلام بر شما تسلیت باد.
ایشان در بیست وپنجم شوال سال 148 قمری در سن 65 سالگی با مسموم شدن به دست منصور دوانیقی (خلیفه عباسی) به شهادت رسیدند
قِيلَ لِلصَّادِقِ (ع) عَلَى مَا ذَا بَنَيْتَ أَمْرَكَ
فَقَالَ عَلَى أَرْبَعَةِ أَشْيَاءَ
عَلِمْتُ أَنَّ عَمَلِي لَا يَعْمَلُهُ غَيْرِي فَاجْتَهَدْتُ
وَ عَلِمْتُ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مُطَّلِعٌ عَلَيَّ فَاسْتَحْيَيْتُ
وَ عَلِمْتُ أَنَّ رِزْقِي لَا يَأْكُلُهُ غَيْرِي فَاطْمَأْنَنْتُ
وَ عَلِمْتُ أَنَّ آخِرَ أَمْرِي الْمَوْتُ فَاسْتَعْدَدْتُ.
به حضرت صادق (ع) عرض كردند كار خود را بر چه چيز بنا كردهاى؟ فرمود بر چهار چيز:ه
فهميدم كه عمل مرا ديگرى انجام نمي دهد. پس به كوشش پرداختم
دانستم كه خداوند بر حال من اطلاع دارد خجالت كشيدم
فهميدم روزى مرا ديگرى نخواهد خورد آرامش يافتم
و دانستم بالاخره بسوى مرگ مي روم به همين جهت آماده آن شدم
بحار الأنوار (ط - بيروت)، جلد111
من با که گويم اين که بهارم خزان شده
ماهم به خاک تيره غربت نهان شده
بانوي بي نشان که به هرسو نشان ز اوست
رفت از برم به قامت همچون کمان شده
ای همیشه جاری! ایبهار کوتاه! ای ترنم باران وحی! در شکوه مقام تو حیرانم کهمعنویت
رشتههای چادرت دستنیاز میآویزد و معرفت به غبار آستان خانهات بوسه میزند. برهوت
این دنیای خاکی شایانمیزبانی چشمه سار همیشه جاری تو را نداشت. تو که در آیینه زخمها و
داغها و در هجرانپدر غریبانه زیستی و در وداع شبانهات با پهلویی شکسته، خانه گلین را به امید آغوش
بهشتی پدر ترکگفتی...
اینجانب با تسلیت این مصیبت به حضرت بقیةالله ارواحنا له الفدا و رهبری معظم انقلاب و کلیه مردم ولایت مدار و مومن آن دیار خود را شریک این غم جان فرسا میدانم که شاعر می فرماید:
دل از غم فاطمه توان دارد ، نه
و ز تربتِ او كسي نشان دارد ، نه
آن تربتِ گمگشته به بَر ، زوّاري
جز مهدي صاحب الزمان دارد ، نه